ΝΑ ΜΙΛΑΜΕ

     Τετάρτη 1 Μαρτίου 2023. Ξυπνάω πολύ αγχωμένη στις 8 η ώρα το πρωί από εφιαλτικό όνειρο. Δεν έχω ιδέα τι συμβαίνει στον κόσμο. Αγχωμένη ούσα και αποπροσανατολισμένη από το εφιαλτικό όνειρο, πάω στο μπάνιο απευθείας να κάνω ένα κρύο ντουζ και να ξεκινήσει η μέρα μου, η οποία προβλεπόταν τεράστια. Θα έφευγα Αθήνα. Δεν ανοίγω κινητό, δεν μπαίνω media , πάω απευθείας γυμναστήριο. Εξακολουθώ να μην έχω ιδέα τι συμβαίνει στον κόσμο. Πάω γυμναστήριο ανέμελη. Αφήνω το κινητό στην άκρη, ανεβαίνω στο διάδρομο και μπροστά μου ανοίγει τηλεόραση. 32 νεκροί σε δυστύχημα στα Τέμπη. Πάγωσα επί τόπου. Η εικόνα γύρω μου ήταν λες και είχε μπει σε pause . Πήγα να πέσω απ’ τον διάδρομο. Θυμάμαι ρώτησα τραυλισμένη μια κυρία δίπλα μου, να μου διαβάσει τι λέει, γιατί ήμουν σίγουρη πως δεν βλέπω καλά. Μου επιβεβαιώνει αυτά που διάβασα. Και να ‘ναι καλά η ψυχοθεραπεία που με εκπαίδευσε πως να γλιτώσω από κρίση πανικού. Ένιωσα τον χρόνο να παγώνει και το οξυγόνο να λιγοστεύει.    ...